Ο Πολιτιστικός Οργανισμός Γιασίν του Ισπανικού Χωριού Πορρούα οργάνωσε ημερίδα με θέμα: «Επιπτώσεις από τις πολιτιστικές εκδηλώσεις στην κοινωνικο-οικονομική ζωή των Χωριών» στα πλαίσια των εκδηλώσεων «Πορρούα, Πολιτιστικό Χωριό της Ευρώπης, 2008». Παρότι παρόντες στην ημερίδα ήταν μόνο οι εκπρόσωποι έξι από τα έντεκα χωριά – μέλη του Θεσμού των Πολιτιστικών Χωριών, βγήκαν σημαντικά συμπεράσματα τόσο για την συμβολή των πολιτιστικών εκδηλώσεων όσο και για την συγκεκριμένη προσφορά του θεσμού των Πολιτιστικών Χωριών σε κάθε ένα από τα χωριά.

Η Φαίη Λύχνου παρουσίασε για λογαριασμό του Δήμου Παξών τις σημαντικότερες πολιτιστικές εκδηλώσεις, που πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στο νησί. Κάποιες από αυτές αποτελούν έθιμα που τηρούνται επί αιώνες ή ήταν ξεχασμένες πρακτικές που αναβίωσαν από το 2004 και μετά. Κάποιες άλλες προέκυψαν μετά το καλοκαίρι του 2004, εποχή – σταθμό για το νησί μας λόγω της διοργάνωσης «Παξοί, Πολιτιστικό Χωριό Ευρώπης 2004». Σε κάθε περίπτωση χάρη στις εκδηλώσεις αυτές, ο αριθμός των εθελοντών στο νησί έχει αυξηθεί ραγδαία, η στελέχωση μουσικοθεατρικών, χορευτικών, χορωδιακών κι άλλων καλλιτεχνικών ομάδων διευρύνεται ολοένα, ο πληθυσμός του νησιού έχει αποκτήσει συνεκτικότητα κι ομαδικό πνεύμα συνεργασίας ανεξάρτητα από γλώσσα ή εθνικότητα ενώ οι επιπτώσεις στον τουρισμό του νησιού είναι πολλές κι όλες θετικές. Το κείμενο της παρουσίασης βρίσκεται σε άλλη θέση στην ιστοσελίδα μας.

Ο Μπερτ Κίσεζ απαρίθμησε τα σημαντικότερα πολιτιστικά γεγονότα στο Βέικ αν Ζε: το διεθνές τουρνουά σκακιού κάθε Γενάρη, το δεκαήμερο τουρνουά σκακιού νέων του Νοεμβρίου, το Φεστιβάλ κρασιού του Γενάρη, το Φεστιβάλ Μουσικής του Ιουνίου, τα εργαστήρια κλασσικού τραγουδιού σε συνεργασία με Ρωσική Μουσική Ακαδημία. Χάρη στην απέραντη αμμουδιά του, το Βέικ αν Ζε αποτελεί ένα από τα προσφιλή θέρετρα του ¶μστερνταμ. Με κινητήρια δύναμη τα Πολιτιστικά Χωριά οργανώνονται πλήθος χάπενινγκ, έχουν ιδρυθεί 3 χορωδίες κι άνοιξε γκαλερί τέχνης στην πλατεία του Βέικ αν Ζε, που αποτελεί σημείο συνάντησης όλων των κατοίκων με καλλιτεχνικές ευαισθησίες. Συνεπεία όλων αυτών η οικονομική ζωή του χωριού, που πριν την Ίδρυση των Πολιτιστικών Χωριών μαράζωνε, πνιγμένη από την επιβλητική παρουσία του Εργοστασίου Χάλυβα στις παρυφές του, πλέον ζει μια νέα άνθηση ενώ νέοι και δημιουργικοί Ολλανδοί επιλέγουν να εγκατασταθούν στο Βέικ αν Ζε. «Η ανάγκη για δημιουργικούς ανθρώπους σε κάθε τομέα είναι πολύ έντονη και σημαντική για τις μικρές κοινωνίες, που επιζητούν την έκφραση απέναντι στις παντοδύναμες γειτονικές τους αστικές περιοχές», κατέληξε ο κος Κίσεζ, που εκτελεί ταυτόχρονα χρέη εκπροσώπου του χωριού του αλλά και Πρεσβευτή του Θεσμού των Πολιτιστικών Χωριών.

Οι κάτοικοι στο Μελλιονέκ πιστεύουν απόλυτα ότι η οργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων στο χωριό τους συμβάλλει ιδιαίτερα στην τόνωση τόσο της οικονομικής όσο και της κοινωνικής ζωής τους. Αυτό που συμβαίνει στο Μελλιονέκ δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά κανόνα σε όλη την Γαλλία με δεδομένο ότι τα Γαλλικά Υπουργεία Πολιτισμού και Αγροτικής Ανάπτυξης πιστεύουν ότι «η επένδυση στον πολιτισμό δεν πρέπει να θεωρείται μια πολυτέλεια, την οποία θα μπορούσαμε να αποφύγουμε αλλά η κινητήρια δύναμη για κοινωνικο – οικονομική ανάπτυξη». Ο πληθυσμός στο Μελλιοννέκ αυξήθηκε στην δεκαετία του ’70, όταν εγκαταστάθηκαν στο χωριό νέοι από όλη την Γαλλία, επηρεασμένοι από το κίνημα του Μάη του ’68, εξήγησε η εκπρόσωπος του χωριού, ¶νν Οβέσπρ. Οι άνθρωποι αυτοί συνδυάζοντας την αστική με την αγροτική κουλτούρα δημιούργησαν έναν τρόπο ζωής στο χωριό, που πολλοί θα θεωρούσαν σήμερα ακραίο. Η αγροτική κρίση που προκλήθηκε από διατροφικά σκάνδαλα σε όλη την Ευρώπη, έπληξε σφοδρά την τοπική οικονομία. Οι αρχές, διαπιστώνοντας ότι κρατικά κεφάλαια, που επενδύονται στον τουρισμό ή στον πολιτισμό, αποδίδουν στον τόπο σε ποσοστό 1 προς 8, άρχισαν να ενθαρρύνουν την διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων σε χωριά σαν το Μελλιοννέκ. Σήμερα το χωριό είναι η βάση ενός φεστιβάλ κινηματογράφου κι ενός μουσικής. Το δεύτερο μάλιστα είναι πλέον από τα μεγαλύτερα του κόσμου με 5000 εθελοντές στην οργανωτική επιτροπή και με 80 συναυλίες σε διάστημα μόλις 3 ημερών.

Στο Κιλίνγκι Νόμε της Εσθονίας η πορεία των πολιτιστικών δραστηριοτήτων είναι παρόμοια με αυτήν των Παξών. Μέσα στην τελευταία δεκαπενταετία έχουν δημιουργηθεί 34 καλλιτεχνικές σχολικές ομάδες και 8 ομάδες στον πολιτιστικό τους σύλλογο. Διοργανώνονται πολιτιστικά δρώμενα με ρίζες στην τοπική τους παράδοση ή εντελώς πρωτότυπα, που δίνουν υλικό στην τοπική εφημερίδα. Τα πιο αγαπητά και γνωστά δρώμενα είναι το φεστιβάλ πανκ μουσικής και αυτό των παραδοσιακών χορών. Ειδικά το 2009 θα συγκεντρωθούν περισσότεροι από 7000 χορευτές στο Κιλίνγκι Νόμε τον Ιούλιο, οπότε και θα εγκαινιαστεί το νέο κλειστό αθλητικό τους κέντρο.

Η εκπρόσωπος του Στρόμπεκ (Γερμανία), Κάθριν Μπάλτζερ εξήγησε σε όλους μας με πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπό της ότι φέτος η πολιτιστική δραστηριότητα στο χωριό της ήταν πιο έντονη από ποτέ. Εκτός από το ετήσιο διεθνές τουρνουά σκακιού κάθε Μάιο, οργανώθηκαν φέτος πλήθος εκδηλώσεων στο νέο μουσείο σκακιού, που εγκαινιάστηκε τον Ιανουάριο του 2006. Από το 2007 και μετά οργανώνουν διεθνές φεστιβάλ μουσικής νέων. Από τον διαγωνισμό φωτογραφίας, που πραγματοποιήθηκε το 2008 με φωτογραφίες εμπνευσμένες από την διοργάνωση «Στρόμπεκ, Πολιτιστικό Χωριό της Ευρώπης, 2006», δημιουργήθηκε ημερολόγιο για το 2009 με εκδότη τον Οργανισμό «Στρόμπεκ, χωριό του Σκακιού, Πολιτιστικό Χωριό της Ευρώπης», που ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2007. Φέτος ο νεοσύστατος αυτός πολιτιστικός οργανισμός κάλεσε στο χωριό για πρώτη φορά μια θεατρική ομάδα την άνοιξη και μια γνωστή χορωδία το καλοκαίρι προσφέροντας υψηλού επιπέδου ψυχαγωγία στους κατοίκους του Στρόμπεκ. Τόσο η δημοτική αρχή όσο και οι κάτοικοι του Στρόμπεκ πιστεύουν πλέον ότι η έντονη πολιτιστική δραστηριότητα σε έναν τόπο, του προσφέρει ενέργεια, τον κάνει θελκτικό τόπο εγκατάστασης, δίνει κίνητρα δημιουργίας νέων και βελτίωσης παλιών υποδομών και προσφέρει ελπίδα για το μέλλον.

Η εκπρόσωπος του Τόμμεραπ (Δανία), Λόνε ¶κσελσεν, τόνισε ότι όποια κι όσα κι αν είναι τα πολιτιστικά δρώμενα που οργανώνει το κάθε χωριό, σημασία έχει αυτά να είναι αυθεντικά. Να πηγάζουν από τους ανθρώπους του κάθε χωριού, είτε ως παράδοση είτε ως φρέσκιες ιδέες και να μην γίνονται τεχνητά. Δρώμενα που δεν τα χαίρονται και δεν τα υποστηρίζουν οι ίδιοι οι κάτοικοι ενός τόπου αλλά γίνονται μόνο για τους τουρίστες, αποπνέουν ατμόσφαιρα αποστείρωσης και δεν επιβιώνουν.

Το Πορρούα της Ισπανικής Καντάμπρια προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να αποκτήσει νέες διεξόδους στην οικονομική ζωή του. Ένα ορεινό χωριό, ανάμεσα στο πλέον τουριστικό παραθαλάσσιο Γιάνες και στο εθνικό πάρκο της περιοχής, στην καρδιά των χωριών των Ιντιάνος (φτωχών ντόπιων που μετανάστευσαν στην Λατινική Αμερική στις αρχές του 20ου αιώνα) αλλά και 2ο σε αριθμό αγελάδων σε όλη την Ισπανία αποφάσισε ότι ο καθορισμός της πολιτιστικής του ταυτότητας και η διάδοσή της μπορεί να γίνει το μπαλαντέρ για την οικονομική ανάπτυξη του χωριού, που γεύτηκε την ερημοποίηση στην διάρκεια του καθεστώτος Φράνκο και δέχεται νέες πιέσεις στο αδυσώπητο περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης αλλά και της διατροφικής και οικονομικής κρίσης που μαστίζει την Ευρώπη. Στην δεκαετία του ’90 άρχισε να δημιουργείται το διάσημο και πολυβραβευμένο πλέον Εθνογραφικό Μουσείο μέσα σε παλιό αγροτόσπιτο, δωρεά μιας ντόπιας γιαγιάς και με την προσωπική εργασία ντόπιων εθελοντών. Σήμερα έχει περισσότερους από 20.000 επισκέπτες τον χρόνο. Δημιουργήθηκε ο πολιτιστικός φορέας Γιασίν, που πλέον διαθέτει 500 μέλη και μισθοδοτεί 5 υπαλλήλους. Ο φορέας αυτός λειτουργεί το Μουσείο και ασχολείται με την περαιτέρω έρευνα της Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Πορρούα (αναβίωση του μεσαιωνικού λαϊκού συμβουλίου, εκκλησία, νεροτριβή Βαλίνας, πανυγήρια). Ιδρύθηκε η Σχολή παραδοσιακής μουσικής, στην οποία φοιτούν 187 άτομα σήμερα και η οποία τροφοδοτεί την Μπάντα γκάιντας Γιασίν, που αποτελεί σήμα κατατεθέν για όλη την Καντάμπρια. ¶ρχισε να οργανώνεται ξανά η ετήσια λαϊκή αγορά κάθε τέταρτο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου, που συγκεντρώνει παραγωγούς, λαϊκούς τεχνίτες, μουσικούς, χορευτές, θιάσους προσελκύοντας στο χωριό Ισπανούς αλλά και αλλοδαπούς επισκέπτες. Το Πανεπιστήμιο του Οβιέντο εκπονεί μελέτη για λογαριασμό του χωριού με θέμα: «Σχέδιο ορισμού τοπικής ταυτότητας και βιώσιμης ανάπτυξης, Πορρούα 2008». Παράλληλα δημιουργήθηκαν δύο ωραιότατοι ξενώνες μέσα στο χωριό κι άλλοι πέντε στην γύρω περιοχή, οι οποίοι μεταξύ άλλων διαφημίζουν την βράβευση του Πορρούα ως υποδειγματικού χωριού της Αστούριας το 2005 και 2 εστιατόρια. Οι εκδηλώσεις των Πολιτιστικών Χωριών για το 2008 προσέλκυσαν το ενδιαφέρον των εθνικών Μ.Μ.Ε. κάνοντας το Πορρούα γνωστό σε όλη την Ισπανία. Η προσπάθεια των Πορρουάνων σήμερα επικεντρώνεται στην περαιτέρω τουριστική αλλά βιώσιμη ανάπτυξη του χωριού τους μέσα από τις πολιτιστικές, αγροτικές και διατροφικές παραδόσεις τους αλλά και χάρη στο φυσικό και ιστορικό τους περιβάλλον. Οι υποδομές, που διαθέτουν, τους κάνουν να είναι πλέον αισιόδοξοι. Θα μπορούσαμε άραγε κι εμείς να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους;